ခ်စ္
သူ
ငယ္ခ်င္း
ေဆာင္း
ႏွင္းေတြ
ေ၀တဲ့
ရာ
သီ
ေတာင္
ေရာက္ခဲ့ၿပန္ၿပီ
ဒီ
လို
ေဆာင္း
မ်ိဳး
မွာ
ႏွစ္ကိုယ္တူ
ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့
ငါတို့လမ္းကေလးလည္းပကတိအတိုင္းရွိေနၿမဲ
ငါ
ေရး
တဲ့
စာ
ငါ
ေပးတဲ့
ကဗ်ာေတြ
နင့္ထံမွာရွိေသးရဲ့လား
ဒါမွမဟုတ္ဆုတ္ၿဖဲလို့ေရစုန္ေမွ်ာလိုက္ၿပီလားဟယ္
က်န္
ရစ္
ခဲ့
အ
တိတ္
ခန္း
လြမ္း
တ,သသနဲ့ခ်န္ရစ္
အခ်စ္ကမ္းတဲ့နင့္ရဲ့လက္
ရက္ရက္စက္စက္နဲ့ငါ့ကိုထားရစ္ေလခဲ့
သူ
ငယ္
ခ်င္းေရ
၁
၅
၀
၀
ခ်စ္ၿခင္း
ပူေလာင္ၿခင္းအဓိပၸာယ္သက္ေရာက္
ငါေနာက္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး
တကယ့္ကိုမခ်စ္ေစခ်င္ခဲ့တာပါ
တစ္
ေႏြကူး
တစ္မိုးေႏွာင္း
တစ္ေဆာင္းသာသစ္ၿပန္တယ္
နင့္
အ
ေပၚမွာ
ထားရစ္
ငါ့ရဲ့ခ်စ္ၿခင္းသံေယာဇဥ္က
မေလွ်ာ့ပါးမပ်က္ၿပယ္ပဲအၿမဲတည္တံ့ခိုင္မာေနရဲ့
စိတ္
ဆိုး
ရင္း
ၿငင္းခုန္
စိတ္
ေၿပ
ေတာ့
ၿပန္ေခ်ာ့
ေနာက္ေတာ့လည္းၿပန္ခ်စ္
၅
၂
၈
ခ်စ္ၿခင္းေတြ
နင္မွတ္မိေသးရဲ့လား
သဒၵါ
ေတြ
ၿပည့္၀
ေမတၱာ
ဘာသာေဗဒဟာ
အဓိပၸာယ္နက္ရိႈင္းလြန္းပါတယ္
ဒါ
ေၾကာင့္
စမ္း
တ
၀ါး
၀ါး
နဲ့
နင့္ကို
လမ္းေရႊးမမွားေစခ်င္တာငါ့ရဲ့ေစတနာအရင္းခံပါ
သူ
ငယ္
ခ်င္းရယ္
အ
တိတ္
ေဟာင္း
ဆိုတာ
ေမ့ေကာင္းတဲ့
အရာမဟုတ္တာမို့
နင္သတိမရရင္လည္းရွိပါေစ
ငါ
တစ္
ေယာက္
တည္းသာ
အ
တူတူ
ေလွ်ာက္
လွမ္းဖူးတဲ့
လမ္းကေလးထဲ
အထီးက်န္စြာ
ေလွ်ာက္
လွမ္း
ရင္း
အမွတ္တရ
ရက္စဲြေတြအတြက္
ေရာင္စဥ္ေတြမေရာယွက္
ေမတၱာကြက္လပ္
တစ္ေနရာမွာ
အၿဖဴထည္သက္သက္နဲ့နင့္ကိုလြမ္းေနၿမဲပါကြယ္
(၃၁.၁၂.၂၀၀၉.)
ညေန (၂း၁၀) ။
ၾကာႆပေတးေန့။
ေတာ္ဝင္နန္း
0 comments:
Post a Comment