ခ်စ္
သူ
ငယ္ခ်င္း

ေဆာင္း
ႏွင္းေတြ
ေ၀တဲ့
ရာ
သီ
ေတာင္
ေရာက္ခဲ့ၿပန္ၿပီ


ဒီ
လို
ေဆာင္း
မ်ိဳး
မွာ

ႏွစ္ကိုယ္တူ
ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့

ငါတို့လမ္းကေလးလည္းပကတိအတိုင္းရွိေနၿမဲ

ငါ
ေရး
တဲ့
စာ

ငါ
ေပးတဲ့
ကဗ်ာေတြ
နင့္ထံမွာရွိေသးရဲ့လား

ဒါမွမဟုတ္ဆုတ္ၿဖဲလို့ေရစုန္ေမွ်ာလိုက္ၿပီလားဟယ္

က်န္
ရစ္
ခဲ့

တိတ္
ခန္း

လြမ္း
တ,သသနဲ့ခ်န္ရစ္
အခ်စ္ကမ္းတဲ့နင့္ရဲ့လက္

ရက္ရက္စက္စက္နဲ့ငါ့ကိုထားရစ္ေလခဲ့

သူ
ငယ္
ခ်င္းေရ





ခ်စ္ၿခင္း

ပူေလာင္ၿခင္းအဓိပၸာယ္သက္ေရာက္
ငါေနာက္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး

တကယ့္ကိုမခ်စ္ေစခ်င္ခဲ့တာပါ

တစ္
ေႏြကူး
တစ္မိုးေႏွာင္း

တစ္ေဆာင္းသာသစ္ၿပန္တယ္

နင့္

ေပၚမွာ
ထားရစ္
ငါ့ရဲ့ခ်စ္ၿခင္းသံေယာဇဥ္က

မေလွ်ာ့ပါးမပ်က္ၿပယ္ပဲအၿမဲတည္တံ့ခိုင္မာေနရဲ့

စိတ္
ဆိုး
ရင္း
ၿငင္းခုန္
စိတ္
ေၿပ
ေတာ့
ၿပန္ေခ်ာ့

ေနာက္ေတာ့လည္းၿပန္ခ်စ္





ခ်စ္ၿခင္းေတြ

နင္မွတ္မိေသးရဲ့လား

သဒၵါ
ေတြ
ၿပည့္၀
ေမတၱာ
ဘာသာေဗဒဟာ

အဓိပၸာယ္နက္ရိႈင္းလြန္းပါတယ္

ဒါ
ေၾကာင့္
စမ္း

၀ါး
၀ါး
နဲ့
နင့္ကို

လမ္းေရႊးမမွားေစခ်င္တာငါ့ရဲ့ေစတနာအရင္းခံပါ

သူ
ငယ္
ခ်င္းရယ္


တိတ္
ေဟာင္း
ဆိုတာ
ေမ့ေကာင္းတဲ့
အရာမဟုတ္တာမို့

နင္သတိမရရင္လည္းရွိပါေစ

ငါ
တစ္
ေယာက္
တည္းသာ


တူတူ
ေလွ်ာက္
လွမ္းဖူးတဲ့
လမ္းကေလးထဲ
အထီးက်န္စြာ
ေလွ်ာက္
လွမ္း
ရင္း

အမွတ္တရ
ရက္စဲြေတြအတြက္
ေရာင္စဥ္ေတြမေရာယွက္
ေမတၱာကြက္လပ္
တစ္ေနရာမွာ
အၿဖဴထည္သက္သက္နဲ့နင့္ကိုလြမ္းေနၿမဲပါကြယ္


(၃၁.၁၂.၂၀၀၉.)
ညေန (၂း၁၀) ။
ၾကာႆပေတးေန့။

ေတာ္ဝင္နန္း

0 comments: